Fantastik serinin ilk kitabı olan Güzel Evim’i tanımlamam gerekirse –böyle bir yazı yazdığıma göre sanırım gerekecek– eğlenceli ve akıcı bir kitap diyebilirim. Okul dönemi çocuklarına hitap eden bu kitabı, büyüklerin de okuması gerektiğini –zira içlerindeki o haylaz, yaramaz ve bıcırık çocuğun ölmemesinin buna bağlı olduğunu– özellikle belirtmek isterim.
Güzel Evim; Araminta Tekinsiz’in Tabby Teyze ve Drac Amcasıyla birlikte yaşadığı Tekinsiz Evi’nde geçer. Bir gün Tabby Teyze, Araminta’ya göre çok yanlış bir karar verir ve bu muhteşem evin bahçesine “Bu Ev Satılıktır” yazan bir tabela koyar. Evine büyük bir sevgiyle bağlı olan Araminta’nın evini kurtarma çabaları ve çabalarının sonucu kitabın ilerleyen sayfalarında... Çok merak ettiniz değil mi?
Şimdi karakterlerimizi inceleyelim:
Araminta Tekinsiz :Kendi kendine türlü işler üreten küçük, tatlı ve deli bir kız çocuğudur. Aynı zamanda meraklı, inatçı ve eğlencelidir de. Çocukluğumdan hatırladığım o sahiplenme duygusu ve Araminta’nın hayal gücü…
Araminta’yla birlikte bir amaç uğruna ihtiyaç listesi yapıp, gizli geçitlerden geçmek, haftanın her günü ona ait olan başka başka odalara girmek ve o kocaman, esrarengiz evde hayalet bulma ümidiyle dolaşmak gerçekten güzeldi. Dolayısıyla oradan oraya koşturan bu hikâyenin bitmesi, çok zamanımı almadı. Zaten çocukluğumdan beri bayılırım maceralara.
Tabby Teyze: Katı, kontlorcü ve sinirli bir yapıya sahip olan Tabby Teyze’yi insanın bir kenara çekip uyarası geliyor. “Bak Tabby böyle yapma, hiçbir şey için değmez.” İnsanın küçücük ve çözümü mümkün olan bir durum için kendini harap etmesinin etkilerine, Tabby Teyze’yle birlikte bozuk kazanı temizlemeye çalışırken yakinen tanık oluyoruz.
Drac Amca: Hiçbir şeyi umursamayan Drac Amca’yı dürtükleyip “Hadi, bir şeyler yaaap” demek istedim. Zaten demek istediklerim yüzünden kitapları okurken babaannemin film izleyişi geldi aklıma. Neyse, ne diyorduk? Drac Amca, başka bir dünyada yaşıyor gibidir. Hani vardır ya böyle insanlar...
Edmund: Hım, o da kim?
Ve anne babalar için “Bir kitap benim çocuğumu illa da eğitsin, iyice bilgilendirsin” diyorsanız, bu kitap size bunları sunamayabilir; ancak kitabın eğlenceli olduğunu ve günlerce ortalıklarda sürünmeyeceğini düşünüyorum. Ayrıca, çizerin tarzını ve kapak tasarımını sevdim. Siyah-beyaz olan çizimler net ve yerinde. Konunun ilerleyişine ve hayal gücünüze destek olabilecek nitelikte.
Kitap bize “tam da şunu öğretiyor” diye bir şey iddia edemem, ancak bazı noktalar var elbette:
-Hayal edersem ve inanırsam olur.
-Bir şeye karar verdikten sonra kendine bir yol haritası çıkar.
-Yeni tanıştığın insanlara karşı ön yargılı olma, çünkü onlardan öğreneceğin çok şey olabilir.
-Sana kesin gibi görünen iyi ve kötü yolların dışında göremediğin bir orta yol da olabilir.
Güzel Evim; Araminta Tekinsiz’in Tabby Teyze ve Drac Amcasıyla birlikte yaşadığı Tekinsiz Evi’nde geçer. Bir gün Tabby Teyze, Araminta’ya göre çok yanlış bir karar verir ve bu muhteşem evin bahçesine “Bu Ev Satılıktır” yazan bir tabela koyar. Evine büyük bir sevgiyle bağlı olan Araminta’nın evini kurtarma çabaları ve çabalarının sonucu kitabın ilerleyen sayfalarında... Çok merak ettiniz değil mi?
Şimdi karakterlerimizi inceleyelim:
Araminta Tekinsiz :Kendi kendine türlü işler üreten küçük, tatlı ve deli bir kız çocuğudur. Aynı zamanda meraklı, inatçı ve eğlencelidir de. Çocukluğumdan hatırladığım o sahiplenme duygusu ve Araminta’nın hayal gücü…
Araminta’yla birlikte bir amaç uğruna ihtiyaç listesi yapıp, gizli geçitlerden geçmek, haftanın her günü ona ait olan başka başka odalara girmek ve o kocaman, esrarengiz evde hayalet bulma ümidiyle dolaşmak gerçekten güzeldi. Dolayısıyla oradan oraya koşturan bu hikâyenin bitmesi, çok zamanımı almadı. Zaten çocukluğumdan beri bayılırım maceralara.
Tabby Teyze: Katı, kontlorcü ve sinirli bir yapıya sahip olan Tabby Teyze’yi insanın bir kenara çekip uyarası geliyor. “Bak Tabby böyle yapma, hiçbir şey için değmez.” İnsanın küçücük ve çözümü mümkün olan bir durum için kendini harap etmesinin etkilerine, Tabby Teyze’yle birlikte bozuk kazanı temizlemeye çalışırken yakinen tanık oluyoruz.
Drac Amca: Hiçbir şeyi umursamayan Drac Amca’yı dürtükleyip “Hadi, bir şeyler yaaap” demek istedim. Zaten demek istediklerim yüzünden kitapları okurken babaannemin film izleyişi geldi aklıma. Neyse, ne diyorduk? Drac Amca, başka bir dünyada yaşıyor gibidir. Hani vardır ya böyle insanlar...
Edmund: Hım, o da kim?
Ve anne babalar için “Bir kitap benim çocuğumu illa da eğitsin, iyice bilgilendirsin” diyorsanız, bu kitap size bunları sunamayabilir; ancak kitabın eğlenceli olduğunu ve günlerce ortalıklarda sürünmeyeceğini düşünüyorum. Ayrıca, çizerin tarzını ve kapak tasarımını sevdim. Siyah-beyaz olan çizimler net ve yerinde. Konunun ilerleyişine ve hayal gücünüze destek olabilecek nitelikte.
Kitap bize “tam da şunu öğretiyor” diye bir şey iddia edemem, ancak bazı noktalar var elbette:
-Hayal edersem ve inanırsam olur.
-Bir şeye karar verdikten sonra kendine bir yol haritası çıkar.
-Yeni tanıştığın insanlara karşı ön yargılı olma, çünkü onlardan öğreneceğin çok şey olabilir.
-Sana kesin gibi görünen iyi ve kötü yolların dışında göremediğin bir orta yol da olabilir.
Bu serinin ikincisi olan Mağaradaki Kılıç’ı da önümüzdeki günlerde seve seve paylaşacağım. Bol maceralı ve kitaplı günler...
 | Angie Sage Orjinal ad: My Hounted House Çeviren: Betül Kadıoğlu Çizer: Jimmy Pickering Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları |
0 yorum:
Yorum Gönder