Lavinia_asaf@postmortem.org / GALİP FERHAT AKBAL

Burcu Öztürk’ün imzasını taşıyan bu kitap, adından da anlaşılacağı üzere aykırılıklar kitabı. +1 DRC Yayınları tarafından 2005 yılında piyasaya sürülmüş. Kitap, Post ve Mortem olarak iki ana bölümden oluşuyor. İki bölümde de yaprakların bir yüzü sadece grafik çalışmalara ayrılmış.

Kitap, postmodernite kavramını irdelemek gibi ağır bir sorumluluk üstleniyor. Yalnız bu hususta, postmoderniteyi irdelemek yerine, yazarın daha çok Özdemir Asaf şiirlerine özenerek “sen-ben” kalıbında sıkıştığını görüyoruz. Bir başka belirtmemiz gereken nokta da Oğuzhan Akay gibi kelime oyunlarına da kitapta bol bol yer verilmiş olması. Kelime oyunları ve görsel şiir denemeleri ve yabancı kelimeler yüzünden kitabın çözülmesinin zaman alan bir bulmaca hâlini aldığını söyleyebiliriz.

Kitap içinde barındırdığı felsefi öğelerle de dikkat çekiyor. Arşimet’ten Nietzsche’ye ve Becklett’e kadar uzanan göndermeler mevcut. Ancak bu göndermeler çok içe kapanık olunca anlam konusunda okuyucu sıkıntı yaşayabiliyor. Yazar böyle bir yolu postmodern yaşamı vurgulamak için kullanmış olabilir, ama sürükleyiciliğin olmadığı bir şiirin de okuyucu tarafından sadakatle takip edilemeyeceğini söylemek uç bir tahmin olmaz.

Kitaptaki bir başka dikkat çekici unsur da yazarın Özdemir Asaf ve Oruç Aruoba sevgisi. “Kaç Kişi Zamiri” şiirlerinde ve “I” başlıklı şiirlerde Özdemir Asaf yâd edilmiş. “4. Sen” başlıklı şiirde de “Kimse’nin alamadığı tadı almışsın o solukta / Artık ORUÇLUSUN” diyerek yazar Oruç Aruoba sevgisini ifşa etmiş. 

Bu farklı üslubun, işlenen konu göz önüne alındığında, didaktik bir özellik taşımadığını da belirtmemiz gerekir. Başka bir deyişle, bu kitap tam olarak bir postmodernite eleştirisi özelliği taşımıyor, aksine okuyucuya “Ben de senin gibi bu modern ötesi dünyanın bir parçasıyım” mesajını veriyor. Bu hususta “Online&Surreal Time” şiirini farklı kefeye koymak gerekecek, çünkü orada açık bir eleştiri göze çarpıyor.

Burcu Öztürk, David Lynch filmleri gibi yorum kapısını okuyucuya ardına kadar açmış. Belirsizlikten sanat oluşturmuş. Bu belirsizlikleri kitabın son sayfalarında da açıklayarak okuyucuyu şaşırtmış. Yalnız bununla da kalmamış yazar, her kitaptaki bir kelimeyi karalamış ve onun yerine başka bir kelime yazmış.

Sonuç olarak edebiyatta farklı özellikteki eserleri seviyorsanız,
“Ekrandan mı ne / Kan daha bir kırmızı” dizeleri sizin için bir anlam ifade ediyorsa,
“Aşk-Yok-Sa”daki şirketleşen ve dolayısıyla maddileşen aşk saptamasını sevdiyseniz,
“Feelin’ the blanks” gibi kelime oyunlarından haz alıyorsanız bu kitap sizin için isabetli bir tercih olabilir.

Lavinia_asaf@postmortem.org 
Burcu Öztürk
+1DRC Yayınları 

0 yorum:

Yorum Gönder